River Kwai resort

Wederom was het erg vroeg deze ochtend. Om kwart voor 7 stonden we op en om 7 uur zaten we aan het ontbijt omdat we vroeg richting de watervallen wilden. Tijdens het ontbijt kwam er een olifant met haar Mahoet naar beneden om zich te wassen in de rivier. Na een paar plaatjes geschoten te hebben en te hebben ontbeten kleedden we ons om voor de terugtocht met de longtailboat. Om iets over half 9 stonden we weer aan de oever en vervolgenden we Panissa onze weg richting de Erawan watervallen.

De Erawan watervallen bestaan uit 7 zogenoemde levels en de klim naar het hoogste level is ongeveer 2,5 kilometer lang (Bart heeft het opgenomen op zijn horloge). We gingen vroeg omdat het best een toeristische trekpleister en het er 's middags overloopt van de Chinezen en andere Aziatische mensen. Nu volgt een opgesplitst verhaaltje aan de hand van de levels van de waterval.

Level 1: De eerste waterval was al erg mooi, maar we besloten om redelijk snel door te lopen. Echter voordat we wilden doorlopen was er een of andere hysterische Chinese vrouw die perse met ons (Erwin) op de foto wilden zodoende werden we een beetje opgehouden.

Level 2: De tweede waterval was een van de mooiste levels van de zeven en we besloten om hier een duik te nemen. Nu pas viel het ons op hoe helder het water was en hoeveel vissen er eigenlijk zwommen. We dachten dat dit wel mee zou vallen en Erwin en Bart besloten gelijk in het water te springen. Eenmaal aangekomen bij de waterval stonden ze nog half in het water, maar voelden ze opeens allemaal rare dingen aan hun voeten. Het bleken de vissen die lekker aan het zuigen/knagen waren. We schrokken ons dood en zwommen snel weer terug. Zo lang je bewoog was er niets aan de hand, maar de vissen waren werkelijk overal. Dit leidde tot veel hysterische maar ook zeer komische situaties (Vooral toen Anita op commando Barry vol tussen de vissen gooide). Ook Kim had het niet zo op de visjes en het duurde even voor we haar in het water hadden, maar vooral ook om haar uit het water te krijgen op het droge.

Level 3: Bij deze waterval hebben we een paar mooie plaatjes geschoten en besloten Barry en Bart om naar de waterval toe te zwemmen voor wat leuke foto's. Wederom was het overleven tussen de zuigende vissen, maar we hebben het gehaald! We besloten om weer snel door te gaan want Panissa wilde uiterlijk om 1 uur weer vertrekken, dus als we alles wilden zien moesten we een beetje tempo maken.

Level 4: We kwamen, we zagen en we liepen door

Level 5: Dit was het level waarop Barry zich begon uit te level met de zuigende vissen en Kim en Bart besloten om door te lopen naar de laatste levels voor de foto's.
Barry ging lekker in het water liggen tussen de vissen en besloot om een gratis Dr. Fish behandeling te nemen. De rest zwom lekker en lag een beetje te zonnen. Ondertussen waren Kim en Bart al onderweg naar level 6.

Level 6: Na 10 minuten lopen kwamen Kim en Bart aan bij 6, deze waterval stelde echter alleen niet heel veel voor en daarom besloten ze om gelijk door te lopen naar 7.

Level 7: Dit was de hoogste waterval en samen met level 2 ook wel de mooiste. Niet alleen maar meer bomen maar ook veel open lucht waardoor het een stuk lichter oogde. De stenen waren wit en het water leek ook wel melkachtig blauw hierdoor. Hier was het alleen heel druk met zwemmende toeristen en daarom besloten Kim en Bart om toch weer redelijk snel terug te gaan, toch leuk om het gezien te hebben.

Om kwart over 12 waren ze weer bij level 5 en juist op dat moment werd de groep daar geteisterd door aapjes. Deze kwamen ineens met tig naar beneden geklommen en toeristen moesten niet teveel in de buurt komen want ze waren niet zo vriendelijk als bij de tempels.
We besloten daarom om maar snel door te gaan naar beneden en om precies 12:59 waren we beneden bij Panisa om even lekker te lunchen.

Na een goede lunch met heerlijke Tom Kha Kai soep was het tijd om de reis te vervolgen naar het dodenspoor museum, deze was gesitueerd naast een herdenkingsgraf van deze spoorlijn.
Na dik een uur rijden kwamen we aan en liepen we door het museum heen. Hier stond uitgebreid beschrijven wat voor gruwelijkheden de krijgsgevangene en lokale arbeiders ook moesten doorstaan tijdens het werken aan dit spoor. Je wordt er echt stil van om dit te lezen.
Hierna liepen we over het herdenkingsgraf en het viel op dat bij alle Nederlandse graven allemaal Nederlandse vlaggen stonden. Blijkbaar was er op 15 augustus hier een ceremonie geweest om alle Nederlandse (en Nederlands-Indische) slachtoffers te herdenken van de tweede wereldoorlog. Toevallig kwamen we ook nog een C.J. Snijders tegen tussen de graven.

Met de taxi was het vervolgens vijf minuutjes rijden om bij de 'Bridge over the River Kwai' te komen. Deze brug was tijdens WOII essentieel voor de Japanners en daarom is deze ook gebombardeerd door de geallieerden. Eenmaal is de brug flink geraakt en is het middenste stuk ingestort. Dit is hersteld met vierkante bogen in plaats van ronde bogen, waardoor duidelijk de verschillen te zien zijn.
De brug is nog steeds in gebruik en het schijnt dat er zes keer per dag een trein langs komt, waardoor je moet oppassen als je op de brug staat. Na een stuk gelopen te hebben en de nodige foto's gemaakt te hebben, gingen we naar ons resort. Deze was eveneens aan de River Kwai en slechts een klein stukje rijden vanaf de brug.

Het is een prachtig resort met een groot zwembad en we kunnen hier heerlijk vertoeven en tot rust komen na twee intensieve dagen. We doen nog een lekker drankje aan de rivier met zonsondergang en ook ons avondeten doen we met een lekker briesje op dezelfde plek.
Na heerlijk gegeten te hebben kropen we in de lekkere grote en schone bedjes en sloten we onze oogjes.