Bart's verjaardag op de River Kwai

Vandaag op de vroege ochtend mochten we Bart een dikke kus geven om hem te feliciteren met zijn 26e verjaardag. De wekker ging om precies te zijn om 5:45 uur, erg vroeg dus. Na een stevig ontbijtje werden we om 10 voor 7 opgehaald met de taxi door Panissa, onze reisleidster voor de komende twee dagen.
Wij waren netjes op tijd, maar de Duitsers waar we op moesten wachten bij het tweede hotel, waren niet zo nauw met de tijd. Na dik een half uur wachten konden we eindelijk onze weg vervolgen naar het treinstation.

Vanaf het Bangkok treinstation reisden we ongeveer uur naar lokale vismarkt waar je de vangst van die ochtend kon bekijken. We liepen door het marktje en kwamen weer aan bij de taxi, waarna we onze weg vervolgden naar de death trail, het dodenspoor van Thailand naar Birma. Het treinstation was in april afgebrand en nu werd er een nieuw perron opgebouwd. Gelukkig maar, want we konden wel een schaduw gebruiken tijdens het wachten op de trein. Deze was niet bepaald stipt volgens het spoorboekje. Tijdens het wachten hadden we een soort gefrituurde pannenkoeken gekocht bij een vrouwtje en hoorden we onze praatgage reisleidster uit over allemaal feitjes en weetjes over Thailand en haar koningshuis. Over het laatste wilde ze maar erg weinig zeggen, want dat was "verboden".

Na een uur wachten stapten we in de boemeltrein op weg naar het treinstation aan de river kwai. Onderweg kwamen we over een spoorbrug die het voor ons gevoel niet meer erg lang zou volhouden. Langs de rotswand was een compleet houten stellage opgetrokken, wel erg indrukwekkend. Toen we aankwamen bij het station, gingen we naar een restaurantje en vervolgens gingen we met de taxi naar de oever van de River Kwai Noi (de kleine zijtak van de River Kwai) om met de boot naar onze overnachtingsplek te gaan. Ondertussen was het al een uurtje of 3 en hadden we er een uurtje of 8 reizen op zitten.

Voor ongeveer 20 minuten zaten we op een longtailboat en voeren we over de sterk stromende rivier. We kwamen uit bij de Jungle Rafts waar we zouden overnachten, back to basics. Geen elektriciteit, geen airco en geen licht. Heerlijk afgesloten van de buitenwereld, tussen de natuur en met een hangmatje. Eenmaal aangekomen was de eerste om af te koelen in het water. Hier waren reddingsvesten nodig omdat er behoorlijk wat stroming stond, maar dit maakte het des te leuker om te zwemmen in de rivier. We sprongen aan het begin van het resort in het water en kwamen er vanzelf aan het einde weer uit. Na allerlei tochtjes, sprongen en spelletjes waren we helemaal uitgeput en ploften we in de hangmat of op het ligbed. Barry was de enige die het lukte om tegen de stroming in van terras naar terras te zwemmen, een puike prestatie. (wat een bovennatuurlijke prestatie, aldus Barry Snijders)

Na bijgekomen te zijn besloten we een lekker drankje te doen op Bart zijn verjaardag in het restaurant. Het lekkere drankje voor Lisa, Kim en Anita was echter een cocktailslokje voor een Europees prijsje, maar we hebben heerlijk gezeten aan het water. We gaven Bart zijn cadeaus en kaarten en hebben er een mooie middag van gemaakt.

Na weer lekker te chillen besloten we ons om te kleden voor het avondeten en dit was een diner bij candlelight. Helaas ramde het personeel het eten er wel doorheen en binnen een half uur waren we klaar met het diner bij candlelight. Maar gelukkig kwamen er 5 Thaise mannen die veel te vrolijk, onder begeleiding van een gitaar, Happy Birthday zongen en onze reisleidster bracht een heerlijk chocoladetaartje mee met de tekst "Happy Birthday Bart".

Vervolgens werden we overgehaald om voor een klein bedrag naar de "Mon" show te gaan en we dachten, natuurlijk! Dit was een show over de cultuur van een kleine groep mensen uit Birma, en deze speeltuin duurde ongeveer 20 minuten. Vooral Barry vond het een geweldige show. Het was een show vol met ritmeloze danspasjes op klanken zonder ritme en het enige lichtpuntje was een jongetje dat wel hele goede moves had.

Na de geweldige show zijn we terug naar ons huisje gegaan, stonden de olielampen al aan voor ons en zijn we lekker een kaartspelletje gaan doen. Onderwijl lag Erwin al lekker te snurken in de hangmat en na een laatste spelletje besloot ook de rest om lekker onder de klamboe te kruipen en te slapen te midden van kabbelend water en wilde natuur geluiden. Echt back to basics.